โอบกอดบางเบาจากความหนาวเย็นของไอหมอก ละอองความงดงามที่ใครๆ ก็อยากได้สัมผัส ถึงความเย็นชาที่ค่อยๆ เคลื่อนเข้ามาสัมผัสผิวบางๆ ในยามเช้าที่นั้งรอแสงอุ่นๆ เข้ามาทักทาย วันที่ไม่มีแสง วันที่พระอาทิตย์บิดขี้เกียจอยู่ที่แห่งไหนไม่รู้ หรือ อาจขอนอนต่ออีกหน่อย ก็บรรยากาศดีเกินเข้าใจ งั้นเราก็ต้องหาอะไรอุ่นๆ มาดื่มให้เข้ากับบรรยากาศ ไม่สิให้ร่างกายอบอุ่นตะหาก การเดินทางทุกคนต้องดูแลตัวเองเพื่อให้ได้ไปให้ถึงและสัมผัสระหว่างทางที่แวะเหลวไหล กลิ่นของลม ความเย็นของหมอกที่ค่อยๆ เคลื่อนมาสัมผัสผิว คิดถึงเวลาที่ความอบอุ่นของแสงแดดมีความหมาย ความหมายของระหว่างทางที่เคยได้สัมผัส … . . .
โกโก้อุ่นๆ สักแก้ว โกโก้ร้อนที่ไร้ความรู้สึกร้อน เพราะความหนาวเย็นของไอหมอกรอบๆ ที่เคลื่อนเข้ามาสัมผัสผิวบางๆ ถ้าไม่เป่าปากพองทีหลังตอนรู้สึกตัวไม่รู้ด้วยนะ 5555 “ร้านกาแฟป่า” ดอยปุย「 Doi Pui 」
รอบๆ ตัวถูกโอบกอดด้วยความหนาวเย็นของไอหมอก จนเผลอลืมความรู้สึกร้อนของโกโก้ไปชั่วขณะ โกโก้ก็รสชาติดี ความเย็นของหมอก วิวทิวทัศน์ตรงหน้าก็ให้รสชาติที่ดีไม่แพ้กันเลย เปิดใจสัมผัสสิ่งรอบตัวไปพร้อมๆ กันเนอะ ^ ^
บางทีความเลอะเทอะก็ให้ความรู้สึกไร้ขอบเขต รู้สึกเป็นศิลปะ รู้สึกถึงเมโลดี้ที่ไร้กำแพงกั้น . . พกความซุ่มซ่ามมาเป็นเพื่อนสนิท .. ก็ต้องแถเก่งหน่อยเนอะเรา .. ออกนอกเรื่องเก่ง …
บางครั้งความไม่ชัดเจนก็น่าค้นหาไม่เบาเลย .. . จนทำให้รู้สึกว่า ความชัดเจนที่เคยว่า สวยงามมันกลับราบเรียบไร้มิติไปเลย บรรยากาศที่ซ่อนความชัดเจนไว้ภายใต้ หมอก หนา บาง ให้ความมีมิติที่เป็นธรรรมชาติที่สวยงามและน่าค้นหาดึงดูดให้เรามายืนอยู่ที่ตรงนี้เพียงเพื่อให้ได้สัมผัสมันซักครั้งให้ “คิดถึง” และ เดินทางกลับมาอีกครั้ง
นี่ล่ะม้างเหตุผลที่หกมาตลอดทางเลย 5555 555 เราขึ้นไปดื่มโกโก้ชมวิวจากบนนั้นกัน
น้องสาวคนเล็กรอเราอยู่ข้างบนล่ะ ไปกันค่ะ บันไดทั้งเล็กและชัน ไม่รู้จะห่วงอะไรก่อนดีระหว่างขึ้นบันไดและโกโก้ร้อนๆ
แวะข้างทางเป็นเรื่องที่ถนัดเลย 555 555
ขึ้นไปข้างบนนั้นกัน เหมือนมันกำลังเรียกพวกเราอยู่เลย Fighting ^ ^
เห็นบนหลังคาแล้ว เดินไปด้วยกันต่อค่ะ ^ ^
ถึงหลังคาแล้ว 555 55 เดินไปถ่ายไป เบลอบ้างชัดบ้าง เดี๋ยวไม่ทันคนอื่น 5555
สภาพทางเดินด้านบนก็ประมาณนี้แหละ เดินไปเก็บภาพไปด้วยกันเรื่อยๆ นะคะ
โซนนี้จะผ่านร้านค้าขายของฝาก ของพื้นเมืองของชาวเขาเผ่าม้งของหมู่บ้านนี้ค่ะ
น้องสาวคนโตเค้าแวะซื้อไรจากเด็กน้อยกันนะ เค้าซื้อไรกันไม่รุ๊ … เดินตามไปเรื่อยๆ ไม่ควรซื้ออะไรหนักๆ นะคะ ถ้าไม่อยากแบก เดี๋ยวเราก็ต้องกลับลงมาทางเดิมนี้ค่ะ ขาลงค่อยหิ้วดีกว่าเพราะเราจะต้องเดินเรื่อยเปื่อยขึ้นไปอีกค่ะ ยิ่งสูง ยิ่งสวย อะไรประมาณนั้น ไปดูกัน …
มองย้อนกลับลงไปก็ประมาณนี้แหละ ขึ้นไปหมู่บ้านชาวเขาดอยปุยกัน เดินขึ้นไปเรื่อยๆ
ส่วนเจ้านี่เด็กน้อยผู้บ้าพลัง เพื่อนร่วมทางอีกคนของเรา น้องเค้าบอกว่าพรุ่งนี้ผมจะขึ้นเขา นัดกันไว้ว่าเราจะตื่นกันตั้งแต่ตี 4 กินอิ่มแล้วก็รีบนอนกันเลย น้องเค้าตื่นด้วยนะ เจ้าหลานชายที่น่ารักของเราเอง「 My Grandson 」 ( ลูกของพี่ชายคนโต ) มาดูกันว่าน้องเค้าจะไหวไหมวันนี้ ยังสบายๆ เพราะขี่หลังปู่แบกขึ้นมา 5555 555 ทริปนี้ปู่ขึ้นมาทำงาน หลานปิดเทอม เลยให้เราตามมาพาหลานชายเที่ยว เส้นทางนี้เลยมีกัน 5 คน โดยไม่รวมคุณลุงคนขับรถแดงนำทาง ก็จะมี ปู่กะหลาน และ เราสามสาวพี่น้องค่ะ ไปกัน . ..
น้องบอกง่วงแล้วผมตื่นเช้าก่าไปโรงเรียนไปอี๊ก 5555 555
ห้องน้ำก็ประมาณนี้นะ 5 บาท น้ำคงเย็นน่าดู 555 555
ดอกไม้ข้างทางช่วยส่งพลังให้เราด้วยนะ . .. ขอเดินต่อขึ้นไปอีกหน่อยนะคะ ^ ^
สภาพทางภูมิศาสตร์ ก่อให้เกิดวิถีความเป็นอยู่จนสืบต่อเป็นวัฒนธรรม บ้านของชาวเขาบนเผ่าม้ง (แม้ว) บนดอยปุยก็จะประมาณนี้หลังคามุมจาก มุงด้วยฟางแห้ง ที่เหลือก็ตามภาพเลยค่ะ
“ ชุมชนบ้านม้งดอยปุย ” เป็นหมู่บ้านที่ตั้งอยู่บนพื้นที่สูง 700 – 1,685 เมตร ก่อตั้งนานมามากว่า 50 ปี เริ่มก่อตั้งครั้งแรกหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ผ่านไปปีนึงได้แล้วค่ะ ก็ราวๆ ประมาณปี พ.ศ. 2489 มีชาวม้งอพยพเข้ามาอยู่ก่อน โดยชื่อหมู่บ้านว่า “หมู่บ้านปานขมุก” ต่อมาได้มีชาวม้งจำนวน 3 ครอบครัว คือ นายชงหลื่อ แซ่ว่าง , นายไซหลื่อ แซ่ลี และ นายจู้สืบ แซ่ว่าง เข้ามาทำไร่และตั้งบ้านเรือน และ มีชาวม้งและชาวจีนฮ่อ นำโดยนายเลาป๊ะ แซ่ย่าง อพยพหนีการปราบปรามยาเสพติดจากบ้านป่าคา ต.แม่แรม อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่ เข้ามาตั้งถิ่นฐานเพิ่มอีก 30 ครัวเรือน จึงทำให้หมู่บ้านใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนกลายมาเป็นหมู่บ้านม้งในปัจจุบันและยังเป็นแหล่งท่องเที่ยวเส้นทางชมธรรมชาติใกล้ตัวเมืองเชียงใหม่ที่สำคัญอีกแห่งหนึ่ง นอกจาก “เส้นทางชมธรรมชาติ” แล้วยังเที่ยวชมวิถีชีวิตตามรอยวัฒนธรรมชาวเขาเผ่าม้งได้ที่พิพิธภัณฑ์หมู่บ้านชาวเขาได้อีกด้วยนะคะ「 HILL TRIBES VILLAGE MUSEUM 」
เด็กเล่นกันสนุกเลยค่ะ อากาศก็กำลังดีเลย ไม่ร้อน ไม่หนาว แต่แม่น้องๆ ดุมากจนตกใจเลย ไม่ชอบอยู่อย่างที่ทำให้เสียบรรยากาศก็คงเป็นธุระกิจท่องเที่ยวเนี๊ยะแหละ เด็กๆ โดนดุที่มัวเล่นกันเพลินไม่ไปขอนักท่องเที่ยวถ่ายรูปด้วย ตกใจหมดเลย น้องวิ่งแตกกระจายมาหานักท่องเที่ยวอย่างเรา พี่ๆ ถ่ายรูปกับหนูไมคะ ห้าบาท สิบบาท ให้เท่าไหร่ก็ได้ค่ะ เป็นค่าขนมหรือสนับสนุนการศึกษาก็ได้ค่ะ …
“ ชุมชนบ้านม้งดอยปุย ” ตั้งอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ-ปุย ระหว่างเขตติดต่ออำเภอแม่ริมและอำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่ เดิมหมู่บ้านดอยปุยเป็นพื้นที่ปลูกฝิ่นของชุมชนชาวเขาเผ่าม้ง ในปี พ.ศ. 2490 ชุมชนยังตั้งรกรากอยู่ที่บ้านปางป่าคา ตำบลโป่งแยง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ ต่อมาปี พ.ศ. 2496 – 2497 ทางการได้ส่งทหารเข้ามาปราบปรามยาเสพติดที่หมู่บ้างปางป่าคาเนื่องจากได้มีกลุ่มจีนฮ่อค้าฝิ่นได้เข้ามาอยู่ปะปนกับชาวบ้าน และเมื่อสิ้นสุดการปราบปราม หมู่บ้านปางป่าคาก็ได้ล่มสลายไปในที่สุด ชาวบ้านซึ่งได้รับผลกระทบ และ ได้อพยพชุมชนเข้ามาตั้งรกรากอยู่ ณ บ้านดอยปุยในปัจจุบันที่เรารู้จักกันนั้นเองค่ะ
ให้ผมพาเที่ยวไหมครับ ( ไอ้หลานชาย 5555 555 )
ที่สูง ทิวเขา สายลม แสงแดด เป็นความสมดุลย์ทางธรรมชาติที่ไม่ว่ากี่ครั้งที่มาอยู่ที่ตรงนี้ก็สบายใจ เหมือนได้ปลดปล่อยทุกอยาก ปล่อยใจให้ล่องลอย เหมือนดั่งสายลมท่ามกลางแสงแดด อุ่นไอที่สร้างสมดุลให้ร่างกายและหัวใจเป็นหนึ่งเดียว นี่ล่ะม้างที่อยากขอบคุณใครก็ได้ในการเดินทาง …
บันทึกท้องฟ้ากาลครั้งหนึ่งของการเดินทาง …
นอกจากทิวทัศน์ธรรมชาติที่สวยงาม สวนน้ำตก วิถีวัฒธรรมของชุมชนพิพิธภัณฑ์ชาวเขา เส้นทางสู่วัฒนธรรมสืบมาสานพิธีกรรมประเพณีตามความเชื่อตามฤดูกาล รวมไปถึงความเป็นเอกลักษณ์ในชุดเครื่องแต่งกาย ศิลปหัตถกรรมของกลุ่มสตรี เช่น การเขียนลายผ้าด้วยขี้ผึ้ง การปักษ์ลายผ้า การย้อมสีผ้าด้วยสีธรรมชาติ การรักษาคนไข้โดยสมุนไพร ให้เราได้เดินทางมาได้เข้าใจอีกวิถีชีวิตที่แตกต่างจากโลกใบเดิมของเรา
เหนื่อยนิด พักหน่อย พักซักครู่ จะรีบไปไหน จะรีบไปไหน พักเดี๋ยวนึงก่อนครับ …
เจอเพื่อน ๆ เจ้าตัวเขียวอ่อนๆ ขายาว กระโดดเก่ง ที่เรียกกันว่า “ตั๊กแตก” นั่นเอง
ต้นไม้และหยดน้ำที่เต้นรำด้วยกันอยู่ ชอบมากอดถ่ายภาพเก็บไว้ไม่ได้เลยเหอะอลิศ
อีกสิ่งมีชีวิตที่บินได้ อีกชีวิตที่มีปีกใหญ่กว่าตัว ที่เรียกว่า ผีเสื้อแหละ
เจออีกแล้วๆ ใบไม้ หยดน้ำ เต้นรำ เก็บภาพได้เยอะเลย ชอบที่นี่จัง… เรากำลังเดินต่อขึ้นไปที่สวนน้ำตก ดอยปุยนะคะ ^ ^
น้ำเย็นสดชื่นพอๆ กับอากาศดีๆ ที่นี่เลย ที่เป็นอยู่ตอนนี้ คือ ดีมากเวอร์ น้ำตกเล็กๆ เสียงน้ำไหลลงจากที่สูงตกมาด้วยแรงดันน้ำเบาๆ ฟังเพลินๆ รู้สึกไม่เหนื่อยเลยที่เดินขึ้นมาเนอะ ^ ^
สวนน้ำตกดอยปุย「 DOI PUI wATERFALL GARDEN 」ให้หลานชายเค้านั้งชิวถ่ายรูปแป๊บนึง
กล้วยไม้สวย ดอกไม้ก็สวย อะไรก็ดีไปหมด แค่อากาศดีๆ รอบตัว ก็เป็นวันที่ดีมากพอแล้ว รู้สึกเพียงพอแบบบอกใครไม่ได้ 555 555 เสียงหัวเราะ รอยยิ้ม คงสดใสกว่าทุกวัน ^ ^
หิว หิว หิวแล้ว กินบรรยากาศแล้วเติมพลังใจเรียบร้อยแล้ว ก็ต้องลงมาเดิมพลังกายกันด้วยนะคะ เพื่อเศรษฐกิจหมุนเวียน 555 55 ไม่ต้องหาข้ออ้างอะไรมากมายล่ะเหอะ หิว กินข้าวกัน … ป่ะ
แบบยิ้มแก้มบาน 555 555 อย่อยอ่า~ มาเหนือก็ต้องข้าวซอย ได้ข้าวซอยเนื้อมา ชอบๆ ดี อร่อยเลย เราเดินลงมาตรงหมู่บ้านตรงจุดขายของจะมีร้านอาหารให้เลือกอย่างเยอะเลยค่ะ ร้านนี้อร่อย แต่คนขายดิไม่น่ารักเลยเราเดินเข้ามากัน 5 คน เสริฟน้ำให้ 6 แก้ว แล้วบอกเราว่าเห็นมากัน 6 คน เลยยกมา 6 แก้ว หยอกกันแบบนี้ล่ะคะ 5555 5555
ไปเส้นทางต่อไปกันค่ะ เติมพลังอมยิ้มซะหน่อย เป็นการเดินทางที่ไม่ได้คิดอะไรมาก พาไอ้เด็กหลานนี้เที่ยว ลุงคณขับรถแดงก็อาสาแนะนำให้เราก็ไปกันเรื่อยๆ 2 วันกับการเดินทางเบาๆ หรือ การเดินทางเด็กๆ ไปเลยค่ะ ^ ^
อิ่มแล้วสบายใจ ไปต่อได้ เด็กน้อย เจ้าหลานชายยังไหวอยู่นะ แต่น้องสาวสองคนข้างๆ เริ่มมึนๆ โค้งล่ะ
ความมืดหมอกที่ไร้แสงก็ดูสวยลึกลับไปอีกมุมนึงนะคะ
สายหมอกบางๆ ซ่อนละอองบางๆ ในป่าที่หลับไหล … ทำให้ป่าดูมีชีวิตขึ้นมา …
ในกรุงเทพฯ เราเป็นคนเมารถ แพ้ควัน แพ้ฝุ่น แต่ที่นี่อากาศดีมาก มีลมผ่านตลอดเวลา ต้นไม้ก็เยอะแยะเลยชิวมากกกก จะกี่โค้งก็มา
คิดถึงเชียงใหม่ คิดถึงภูเขา . .. คิดถึงกลิ่นของลม ความเย็นของหมอกที่ค่อยๆ เคลื่อนมาสัมผัสผิว คิดถึงเวลาที่ความอุ่นของแสงแดดมีความหมาย ความหมายของระหว่างทางที่เคยได้สัมผัส …
ミストを保ちます。Keep the mist. ☁☁ ยังคงรู้สึกถึงความเย็นที่เข้ามาสัมผัสผิว.. ● ω ● ♬ ♫
ความสวยงามที่ไม่ชัดเจน …
เมืองแห่งหมอก …
เด็กน้อยที่เฝ้ามองเมืองแห่งหมอก … ความไม่ชัดเจนที่ปกคลุมเมือง … ความไม่ชัดเจนที่สวยงาม …
ก่อนไปต่อขอเล่นกะเจ้าพวกนี้แป๊บนึงนะได้โปรดดดด ชอบเล่นกะเจ้าหมาทุกตัวบนโลกเล้ยยย
น่ารักจัง… แต่ . .. ต้องไปล่ะ เป็นน้องหมาของแม่ค้าแถวนี้เค้าเอามาด้วยระหว่างขายของ ไม่ได้ทารุนสัตว์นะคะ
ไหวไหมๆ เจ้าเด็กน้อย เราจะไปไหนกันต่อดีน้า … หลานเริ่มไม่เล่นด้วยล่ะ 55555 555
แวะน้ำตกนั้งชิวฟังเสียงเย็นๆ ของน้ำ ปล่อยให้เสียงลำธารไหลผ่าน สูดอากาศให้เต็มสองปอดแล้วค่อยเดินทางต่อไปยังจุดต่อไปนะคะ ^ ^
“ น้ำตกห้วยแก้ว ” ระหว่างทางที่เราแวะก่อนถึงสวนสัตว์ ซึ่งก็อยู่ติดสวัสดิ์เชียงใหม่ หรือ ตีนดอยสุเทพ เป็นน้ำตกขนาดเล็กที่มีน้ำไหลตลอดปี แต่น้ำไม่เยอะมากนะคะ น้ำตกสูงราวๆ ประมาณ 10 เมตร บริเวณรอบๆ ร่มรื่นไปด้วยพันธุ์ไม้นานาชนิด เป็นอีกทิวทัศน์ที่สวยงามเหมาะกับการพักผ่อนย่อนใจระหว่างทางเลยทีเดียวเนอะและยังเป็นน้ำตกที่อยู่ใกล้เมืองเชียงใหม่มากที่สุดด้วยนะ เป็นสวนสาธารณะของคนแถวนี้ได้เลย
สะพานเชื่อมเดินไปน้ำตกเป็นอีกจุดถ่ายภาพที่น่าสนใจของที่นี่เลยค่ะ
ขึ้นรถแดง ขึ้นรถแดง ไปจุดต่อไปด้วยกันกับผมนะครับ 555 555
ถึงพระตำหนักภูพิงคะราชนิเวศน์ ดอยสุเทพแล้ว เด็กน้อยเกเรล่ะ หนูไม่ลงๆ หนูไม่ลง ไม่ลงๆ แล้ว ไม่ไปแล้ว เจ้าหลานอ้วกล่ะคับ งอแงเลย กลัวไม่เท่ห์ อายที่อ้วกและไปต่อไม่ไหวแล้ว 5555 เลยอยู่รอหากินน้ำ กินขนม ข้างนอก เราสามสาวพี่น้องก็เดินเข้าไปถ่ายรูปกันนิดๆ หน่อยๆ พอ เป็นพิธีคุณลุงรถแดงส่าพามาแวะ แต่ล่ะที่ก็แวะได้ไม่นานคุณลุงอยากให้ได้ไปเที่ยวหลายๆ ที่ค่ะ คุณลุงรถแดงนำทางให้หมดเลยทริปนี้ เที่ยวง่ายๆ เบาๆ เอาใจเด็กน้อย อาจจะไม่สนุกเท่าไหร่เพราะเราไม่ค่อยชอบการเดินทางจำกัดเวลาอ่ะนะ แต่ไม่เป็นไร แค่พาหลานมาเที่ยวเล่นไกลบ้านหน่อยเน้อะ
แวะชมสวนดอกไม้งาม ที่ “ พระตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์ ” อีกสถานที่ท่องเที่ยวของเชียงใหม่ ชมพันธุ์ดอกไม้งามเมืองหนาวที่ปลูกเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปค่ะ
ดอกอะจิไซ「 アジサイ 」ในภาษาอังกฤษ คือ ดอกไฮเดรนเยีย「 Hydrangeas 」ค่ะ อะจิไซตัวคันจิเขียนว่า「 紫陽花 」ซึ่งหมายถึง “ พระอาทิตย์สีม่วง ” ดอกอะจิไซ「 アジサイ 」มีความหมายถึง “คนใจโลเล” เพราะดอกอะจิไซจะเปลี่ยนสีไปตามความเป็นกรด ด่างของดินเลยทำให้ดอกไม้มีหลายสีอย่างที่เห็นกันเนอะ เป็นมนต์สเน่ห์ที่ดึงดูดให้หลงไหลในความมหัศจรรย์ของพันธุ์ไม้ชนิดนี้เลยแหละ ^ ^
ดอกอาจิไซสัญลักษณ์ของญี่ปุ่นฤดูฝน …
ดอกอาจิไซ「 アジサイ 」หรือ ไฮเดรนเยีย「 Hydrangeas 」เป็นพันธุ์ไม้ที่มีถิ่นกำเนิดจากประเทศญี่ปุ่น ดอกมีค่อนข้างหลากหลายสี ไม่ว่าจะเป็น สีขาว ชมพู และ สีฟ้าอมม่วงที่มักเห็นกันอยู่บ่อยๆ ซึ่งชื่ออาจิไซก็หมายถึงสีฟ้าหรือการรวมตัวของสีฟ้า แล้วค่อยๆ เปลี่ยนสีนั่นเอง ซึ่งในประเทศญี่ปุ่นนั้นดอกอาจิไซจะเบ่งบานในช่วงต้นเดือนมิถุนายนจนถึงช่วงกลางเดือนกรกฎาคม ช่วงฤดูฝนของญี่ปุ่นน่ะเองค่ะ ดังนั้นดอกอาจิไซจึงกลายเป็นสัญลักษณ์ฤดูฝน …
อลิศจะพาทุกคนไปวิ่งเล่นในสวนดอกไม้เอง … ไม่มีเวลาจิบน้ำชายามบ่ายนะคะ ^ ^
กุหลาบของเจ้าชายน้อย
บายสวนดอกไม้… ไปวิ่งเล่นที่อื่นต่อล่ะนะ …
ภาพวิวจากที่สูง ภาพท้องฟ้า ก็จะเยอะๆ หน่อย ก็ชอบมองมันสบายๆ สบายใจแบบเบาๆ ใจบอกไม่ถูก ขึ้นไปชมวิวกันต่อที่ “ วัดพระธาตุดอยสุเทพ ” ค่ะ
“ วัดพระธาตุดอยสุเทพ ” ซึ่งตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ-ดอยปุยค่ะ เรา
อยู่กันที่ความสูงจากระดับที่ราบเชียงใหม่ราว 689 เมตร และ มีความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 1,046 เมตร
มองฟ้า มองก้อนเมฆปุกปุย มองลงไปที่ภาพกว้างของเมือง ปล่อยใจให้สบายลืมความวุ่นวายทั้งหมดทิ้งไปก่อน สูดลมหายใจเข้าให้ลึก ๆ เท่าที่จะทำได้มากกว่าในทุกๆ วัน …
ใจเรากว้างกว่าเมืองที่มองเห็น … เท่านี้ก็พอ …
พอเป็นภาพท้องฟ้าก็อยากลงมันทุกรูปเล้ยยยยยยย
เมืองเชียงใหม่ในมุมกว้างที่เราไม่ได้มองเห็นทุกวัน … บันทึกไว้ … ในใจ …
ปู่ ๆ ที่นี่กว้างจัง … เห็นเครื่องบินด้วย … ปล่อยให้ปู่กะหลานเค้าคุยกัน 555 5555
ปล่อยให้ปู่ กับ หลาน และ น้องๆ สาวชมวิวกันไปเราไปเก็บภาพต่อดีกว่า
หมดวันไปพร้อมๆ กับความสวยงามที่ตรงนี้ .. . กับความทรงจำของผู้คนมากมายที่บังเอิญมาร่วมทางกันที่เราไม่จำเป็นต้องรู้จักแม้แต่ชื่อ ...
เริ่มต้นเช้าวันใหม่เด็กน้อยก็พาเรามาอยู่สวนสัตว์ 「 Chiang Mai Zoo 」มาเป็นเพื่อนหลานแบบงงๆ มาเชียงใหม่ฉันต้องมาเที่ยวสวนสัตว์เหรอเนี๊ยะ 55555 555 แต่มันก็แตกต่างดีนะ ต่างที่เราจะได้เดินสูงขึ้นไปเรื่อยๆ ก็สวยดี ...
นกสีเทา … ขอไปดูนะครับ …
นกขี้เก๊ก 5555 5555
เจ้าฝูงกวาง แบมบี้รึป่าว น่ารักจัง 55555 🦌เจ้ากวางน้อย...แบมบี้「 Bambi 」🎵🎶
กินไม่แบ่งเลยเนอะ …
เจ้ากวางที่ถูกเลี้ยงอยู่ในคอกที่กว้างพอจะอยู่รวมกันเป็นฝูงใหญ่ …
แมลงอะไรก็ม่ายรู้ แต่ชอบถ่าย 5555 555
อย่างน่ารัก น่ากิน ไม่สิ … ต้องพูดว่ากินอย่างน่ารัก 555 555
จิงโจ้ไกลๆ มีจิงโจ้ด้วย
นกอะไรดูเท่ห์จัง …
เจ้านกเงือกผู้รักเดียวใจเดียว …
Wowww รวมกันเป็นฝูงเลยเจ้าฟามิงโก้เรียกว่าฝูงได้ป่าวนะ 555 555
น้องซนมากกกก ชัดซักภาพม่ะเรา 5555
ตัวนี้ขอผ่าน ไม่ชอบจริงจัง ออกแนวกลัวๆ รีบถ่ายแล้วเดินเลยไปค่ะ
เจ้ามาหัวฟูเชียว … หิวมากเหรอ ?? ห้ามให้อาหารสัตว์นะคะ
ว้าว .. ฝูงแกะ แกะเป็นฝูงเล้ยยยย แกะไม่ออก แกะให้หน่อย 555
พักแป๊บ แต่ไม่หยุดซนเนอะ
จะไปไหนเจ้าไก่ ไก่ฟ้า ไปด้วย …
มุมนี้ก็สวยดีนะ เหมาะกับการถ่ายภาพเลย ไปต่อค่ะ เราจะเดินขึ้นไปต่อเรื่อยๆ ต้องกลับลงมาก่อนจะมืดนะคะ
เริ่มสนุกกับสวนสัตว์เชียงใหม่ล่ะ กับก่อนหน้าที่ตั้งคำถามว่าพาฉันมาทำไม 5555 เนี๊ยะแหละความแตกต่างที่เราสามารถเดินขึ้นไปเรื่อยๆ ไปถึงจุดชมวิวข้างบนที่มีเจ้าแพนกวิ้น และ เดินเก็บวิวระหว่างทางไปพร้อมๆ กัน …
เจอพี่หมี อย่าแอบอู้อ่ะ มีเราเดินขึ้นมาทักทายแกด้วยนะ
ลิง บ่าง ข้าง ชะนี ก็มีอาศัยอยู่ตามกิ่งไม้ต้นไม้
ช้าง ช้าง ช้าง … ช้าง ช้าง … น้องเคยเห็นช้างรึป่าว …
เดินขึ้นไป … เดินขึ้นไป … ทางไม่สุด เราไม่หยุดเดิน …
ขึ้นมาถึงแล้ววววว จุดชมเมือง สวยดีเหมือนกันแหะ หายเหนื่อยเลย หมดคำถามเลย
ยืนมองเมืองจากมุมไกลๆ เชียงใหม่มีตึกเยอะขนาดนี้แล้วเหรอ ..
ขึ้นมาสูง หายใจหอบๆ แต่แป๊บเดียวแหละก็หายใจสะดวก …
เดินเล่นก่อน … แต่เดี๋ยวเราก็ต้องกลับไป …
ข้างบนนี้สวยดีนะ หลงไปกับวิวระหว่างทางแป๊บนึง ขึ้นมาถึงกันแล้ว เย้ เย้ … ไปหาเจ้ากวิ้นกันไปเล้ยยยยย 🐧
ขึ้นมาเพื่อเจ้านี่แหละ เจ้าแพนกวิ้น … อิสระของเจ้าพวกนี้อยู่แค่ในตู้กระจกใบนึงล่ะม้าง แวกว่ายให้เต็มที่ไปเลย ขอบคุณที่เสียสละ … พวกแกคิดถึงบ้าน คิดถึงน้ำ คิดถึงอากาศ สภาพแวดล้อม ธรรมชาติที่พวกแกเกิดมาไหมนะ?? ทำงานต่อไปก็ได้แค่มื้ออาหาร แวกว่ายต่อไปสู้ๆ ก็มีบางครั้งแหละที่ชีวิตเราก็เลือกอะไรไม่ได้เนอะ 555 5555
ขอจับหน่อย ขอจับหน่อย .. . น่ารักจัง . ..
บายเจ้ากวิ้น ต้องกลับลงไปที่สวนสัตว์ข้างล่างแล้วเดี๋ยวมืด
มายืนมองอีกรอบก่อนกลับลงไป เมื่อเวลาเปลี่ยน แสงเปลี่ยน … แต่เราชอบดูพระอาทิตย์ขึ้นๆ ลงๆ ไม่เปลี่ยนเลย
เราสนุกกับการเดินขึ้นไปเรื่อยๆ แบบไม่ต้องรู้ความชัดเจนของเป้าหมาย .. . เราชอบสวนสัตว์นะที่ได้เรียนที่จะรู้จักสิ่งมีชีวิตอื่นๆ แต่ในเวลาเดียวกันเราก็ไม่ชอบมันเหมือนกัน !! มันเป็นการเสียสละของบรรดาสัตว์น้อยใหญ่มากมายที่ต้องไปมีอิสระในที่แคบๆ ต้องจากสภาพแวดล้อมเดิมที่เกิดมาแบบไม่มีวันที่จะได้กลับ . .. อย่างน้อยนักเดินทางอย่างเราก็ออกเดินทางค้นหาและเรียนรู้ที่จะสัมผัสความแตกต่าง แต่สุดท้ายยังไงเราก็เดินทางกลับไปกอดความคุ้นเคย ยังไงเราก็ได้กลับบ้าน … ^ ^
ขอบคุณการเดินทาง . . ที่ทำให้เสียงหัวเราะสดใสและยิ้มกว้างกว่าที่เคยเป็น ^ ^
มื้อเย็นที่อร่อยมากกกกก ก็หิวแหละเดินมาทั้งวัน 555 55
อิ่มจัง … ตังค์อยู่ครบ … กลับเข้าที่พักกันค่ะ ^ ^
ราตรีสวัสดิ์เจ้าหอยทากผู้ใจเย็น … พักผ่อนเยอะๆ นะคะ ทุกคน ^ ^
🍄🏚🌳 ChiangMai 🥛🥚🧈🥞🍯🥄 🎶🎵🎻🐿
#พิพิธภัณฑ์หมู่บ้านชาวเขา「 HILL TRIBES VILLAGE MUSEUM 」#สวนน้ำตกดอยปุย「 DOI PUI wATERFALL GARDEN 」 #น้ำตกห้วยแก้ว #พระตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์ #วัดพระธาตุดอยสุเทพ
#ChiangMai #ChiangMaiZoo 🍓🍮🍯🥄
🎐การผจญภัยในหนึ่งวันของอลิศ 55555555
アリスの冒険 1日 ☁☁ . .. ● ω ● ♬ ♫
アリスのギャラリー空。
Gallery sky of ALice.
Collection of our life.
🔆#sunshinegirl 👩🏻🦳 #サンシャインガール
⏳ Lens 35 - 80 mm Lens 80 - 300 mm
Komentáře